Ερευνητές έφτιαξαν μια μπαταρία που μπορείτε να φάτε που θα τροφοδοτεί ένα βρώσιμο ρομπότ Από Dimitrios Amprazis -24/06/20240

Κάποια στιγμή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ίσως ένας γιατρός μας δώσει ένα πολύ μικρό βρώσιμο ρομπότ να καταπιούμε, ώστε να μας παρέχει θεραπεία με απίστευτη ακρίβεια στο σημείο που χρειάζεται ή απλά για να κάνουμε κάποιου είδους εξετάσεων με τρομερή ακρίβεια. Πιθανότατα, όλα τα εξαρτήματα του ρομπότ θα είναι βρώσιμα.

Όμως το ρομπότ θα χρειάζεται ενέργεια για να λειτουργήσει, κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να έχουμε μια μπαταρία που θα καταπίνουμε, χωρίς κίνδυνο ή παρενέργειες από τις χημικές αντιδράσεις της μπαταρίας.

Αυτό θέλουν να πετύχουν οι ερευνητές του RoboFood, που θέλουν να κατασκευάσουν ένα ρομπότ από βρώσιμες ουσίες. Επιπλέον, θα πρέπει να το κάνουν πάρα πολύ μικρό, ώστε να μπορούμε να το καταπιούμε χωρίς να το μασήσουμε. Τέλος θα πρέπει να έχει καλή γεύση, ώστε να μπορούμε να το φάμε.

Οι επιστήμονες της RoboFood που εδρεύουν στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (EPFL) έγραψαν ένα νέο άρθρο στο Nature Reviews Materials που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της κατασκευής ρομπότ που μπορούν να καταναλωθούν.

Το πρόγραμμα RoboFood κέρδισε επιχορήγηση από την Ε. Ε. ύψους 3.5 εκατομμυρίων ευρώ, για την ανάπτυξη της τεχνολογίας ενός ρομπότ, που μπορούμε να καταπιούμε. Η ομάδα αποτελείται από τον Dario Floreano, διευθυντή του Εργαστηρίου Ευφυών Συστημάτων στο EPFL, τον Remko Boom από το Πανεπιστήμιο Wageningen της Ολλανδίας, τον Jonathan Rossiter από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Ηνωμένο Βασίλειο και τον Mario Caironi από το Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (IIT).

 

Μερικώς κυλιόμενο βρώσιμο ρομπότ

Οι ερευνητές δημοσίευσαν μερικά από τα ευρήματά τους, που τους επέτρεψαν να δημιουργήσουν μια μπαταρία που να λειτουργεί από τρόφιμα που τρώμε συνήθως. Παράλληλα εξέτασαν και άλλα στοιχεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον σχεδιασμό ενός βρώσιμου ρομπότ. Δήλωσαν:

«Για παράδειγμα, η ζελατίνη μπορεί να αντικαταστήσει το καουτσούκ, τα μπισκότα ρυζιού είναι παρόμοια με τον αφρό, μια μεμβράνη σοκολάτας μπορεί να προστατεύσει τα ρομπότ σε υγρά περιβάλλοντα και η ανάμειξη αμύλου και τανίνης μπορεί να μιμηθεί τις εμπορικές κόλλες».

Οι επιστήμονες του EPFL ανέπτυξαν μια βρώσιμη λαβή από ζελατίνη. Η δομή θα μπορούσε να πιάσει ένα μήλο και να φαγωθεί στην συνέχεια. Πιο πρόσφατα, το EPFL, το IIT και το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ έφτιαξαν αγώγιμο μελάνι που μπορεί να ψεκαστεί στα τρόφιμα για να αντιληφθεί την ανάπτυξή τους. Το μελάνι είναι κατασκευασμένο από ενεργό άνθρακα, ο οποίος λειτουργεί ως αγωγός. Οι γλυκιές αρκούδες Haribo λειτουργούν ως συνδετικό υλικό. Άλλοι αισθητήρες μπορούν στη συνέχεια να καταγράψουν το pH, το φως και την κάμψη.

Όμως, το πιο εντυπωσιακό είναι η βρώσιμη μπαταρία που παρήγαγαν οι επιστήμονες του IIT. Πρόκειται για μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία που χρησιμοποιεί ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2) και κερσετίνη (που βρίσκεται στα αμύγδαλα και την κάπαρη) στους πόλους της μπαταρίας, προσθέτοντας ενεργό άνθρακα για τη διευκόλυνση της μεταφοράς ηλεκτρονίων και φύκια nori, που χρησιμοποιούνται για το τύλιγμα του σούσι, για την πρόληψη βραχυκυκλωμάτων».

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν κερί μέλισσας για να προστατεύσουν την μπαταρία των 4 εκατοστών, η οποία μπορούσε να παράγει ρεύμα στα 0.65V. Αν συνδέσουμε δύο μπαταρίες, θα μπορούμε να τροφοδοτήσουμε μια δίοδο εκπομπής φωτός για 10 λεπτά. Αυτή είναι και ασφαλής τάση για κατάποση. Όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Αν οι μπαταρίες είναι στα 4 εκατοστά, φανταστείτε πόσο μεγάλο θα είναι το ίδιο το ρομπότ.

Οι επιστήμονες θα πρέπει να μειώσουν δραματικά το μέγεθος της μπαταρίας και να φτιάξουν το ρομπότ. Το άρθρο εξηγεί ότι οι επιστήμονες του EPFL και του Πανεπιστημίου Wageningen έφτιαξαν ένα drone το 2022 που είχε μπισκότα ρυζιού και φτερά ζελατίνης. Οι ερευνητές του EPFL και του IIT δημιούργησαν ένα μερικώς κυλιόμενο ρομπότ. Χρησιμοποιεί πόδια ζελατίνης και βρώσιμο αισθητήρα κλίσης.

Όμως, απέχουν αρκετά από την δημιουργία όλων των εξαρτημάτων που χρειάζονται για ένα ρομπότ, που θα μπορούμε να καταπιούμε, μαζί με την μπαταρία για την παροχή της απαραίτητης ενέργειας.

Τα προβλήματα δεν σταματάνε εδώ. Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να υπολογίσουν, είναι η ανθρώπινη αντίδραση στην κατάποση ενός ρομπότ΄. Σε μια μελέτη του New Atlas, το 2024, εξετάστηκαν οι ανθρώπινες αντιδράσεις.

Οι ερευνητές έδωσαν στα υποκείμενα της μελέτης δύο ρομπότ φτιαγμένα από ζάχαρη και ζελατίνη. Το ένα μπορούσε να κινηθεί και το άλλο ήταν στατικό. Τα υποκείμενα της μελέτης θεώρησαν το πρώτο σαν ζωντανό πλάσμα, ενώ το στατικό σαν τροφή. Όμως βρήκαν το κινούμενο να έχει πολύ καλύτερη γεύση από το στατικό.

Είμαστε ακόμα σε πολύ αρχικά στάδια σε αυτή την τεχνολογία. Το πότε θα καταφέρουμε να έχουμε βρώσιμα ρομπότ, παραμένει ακόμα άγνωστο. Οι ερευνητές όμως έχουν πολλές ιδέες για να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να φέρουν την επανάσταση που χρειαζόμαστε στην ιατρική.

ΠΗΓΗ